İlkeler

Master plan seçeneklerinde yeralan projelerin
önerilebilmeleri için tesisin teknik ve ekonomik açıdan yapılabilir
olması gerekmektedir.

Ancak tek başına ekonomik olmayan bir tesis,
akışaşağısındaki tesislerden sağlayacağı faydalarla ekonomik
hale geliyorsa bu tesis de önerilebilir.

Master Plan alternatiflerinde yer alan projelerin
saptanmasında gözönünde tutulan başlıca ilkeler şunlardır:

1. Tesis teknik olarak yapılabilir olmalıdır,
2. Tesisler ekonomik olmalıdır,
3. Tek başına ekonomik olmayan tesis varsa, akışyukarı ve/veya
akışaşağıdaki tesislerden kendine iletilecek faydalarla birlikte
ekonomik olmalıdır;
4. Tesisin inşaatı kolay, işletmeye açılması çabuk olmalıdır.
5. Tek proje, birkaç projenin yerini alabiliyor ve ekonomileri
eşit sonuç veriyor ise tek proje tercih edilmelidir.
6. Birbirlerinin alternatifi olan projelerde, ekonomilerin
eşit olması halinde üretimi fazla olan proje seçilmelidir.
7. Her tesis, aynı proje kriterleri ile incelenmeli ve mukayeseler
aynı bazda yapılmalıdır.

Master plan serisini oluşturan her proje
ile bu projelerin alternatifleri için düşünülen eksenlerde
topografik ve jeolojik koşullarla yapı malzemesi imkanları
da gözönüne alınarak baraj tipleri tesbit edilir.

Tesbit edilen baraj tipleri için her tesisin
yerleşim plan ve kesitleri çizilir. Her tesisin parasal değerleri,
birim fiyatlar kullanılarak yerleşim plan ve kesitleri üzerinden
yapılan metraj ve keşifler ile bulunur. Her tesisin üretim
kapasiteleri de, işletme çalışmaları ile bulunarak enerji
faydaları ile yıllık gelirleri hesap edilir. Böylece projenin
rantabilitesi ortaya çıkarılır.

Belirlenen formülasyonda projenin fayda-masraf
oranı (rantabilite)1'den büyük olmalıdır. Alternatiflerin
karşılaştırılmasında faydaların eşit olması durumunda en büyük
rantabiliteyi veren, faydaların farklı olması durumunda ise
en büyük net faydayı (fayda-masraf farkı) veren formülasyon
seçilmelidir.